Jump to content

Боржигин

Википедиа — Чөлөөт нэвтэрхий толь

Боржигин (ᠪᠣᠷᠵᠢᠭᠢᠨ) нь Их Монгол Улсын нэгэн овог аймаг юм.

12-р зууны үед Монголын тал хээрийн зүүн хойд хэсгээр нутаглаж байсан монгол аймгуудын нэг хүчирхэг овог нь Бодончар үүдэлтэй, Боржигин овог байсан юм. Тэдний дундаас Хамаг Монголын хан Хабул зэрэг алдартай хүмүүс төрөн гарч, Монгол аймгуудыг захирч ирсэн аж. Улмаар Боржигин овгийн Чингис хаан монгол угсаатнуудыг нэгтгэж, Их Монгол Улсыг байгуулсан юм.

Боржигин гэдэг үгийн язгуур нь “бор, бүри, бөртэ” гэх мэт чоныг заасан үг, “жигин” гэдэг нь “тигин” хэмээх үгийн хувилбар, Боржигины дээдэс чоно онгонтой байсан тул ийнхүү нэрлэв гэж үздэг. Бас зарим бичигт бор буюу цэнхэр бор нүдтэй гэсэн үг хэмээн тайлбарласан байдаг.

Боржигин овгийн үүсэл[засварлах | кодоор засварлах]

Б. Сумъяабаатар, "Чингисийн алтан ургийн үгийн бичиг ба гэрийн үеийн бичмэл", xуудас 720, 2003, ISBN 99929-5-552-X

Монголын нууц товчоонд бичигдсэнээр, Бөртэ чоно, гэргий Гуа маралын хамт тэнгис далайг гатлан ирж, Онон голын орчимд нутаглах болсон бөгөөд түүний 11 дэх үеийн удам Добу мэргэний бэлэвсэн гэргий Алун Гуа нөхрөө нас барсны дараа тэнгэрийн тааллаар 3 хүүтэй болсны бага нь Бодончар мунхаг бөгөөд тэр Боржигин овгийн өвөг болсон юм. Тиймээс Боржигин овог нь эртний сурвалжит Барга, Чонос овгоос салбарлан үүссэн овог болох нь батлагдана. Ийнхүү Монголын нууц товчоонд Боржигин овгийг тэнгэр язгууртай хэмээн дүрсэлсэн байдаг.

Боржигин овгийн Хабул хаан монголчуудыг захирч байсан үед тэд хүчирхэгжиж байсан боловч түүний дараа хаан болсон, Хабулын хаяал Амбагай татаруудад баригдан Алтан улсад хүргэгдэн цаазлагдах зэргээр хөрш улс, овог аймгуудын түрэмгийлэлд өртөж байжээ. Хожим Хабул хааны үр сад Хиад Боржигин гэгдэх болж, Онон голын эхээр нутаглах болсон бол Амбагай хааны үр сад нь Тайчууд гэгдэх болжээ.

Их Монгол улсаас хойших үед[засварлах | кодоор засварлах]

Үндсэн өгүүлэл: Алтан ураг

Их Монгол Улсад Чингис хаан болон түүний 3 дүү болох Хасар, Хачиун, Тэмүгэ Отчигин нарын үр удам нь "Алтан ураг" хэмээн нэрлэгдэж байв.

Ер нь XVIII-XX зууны эхэн хүртэл бүх Монголын эрх мэдэл Чингис хааны үр удмын Боржигин тайж нарын гарт байсан юм.

Юань гүрэн мөхөж, монголчууд умард нутаг руугаа шахагдсаны дараа нэг хэсэг Боржигин овгийнхны эрх мэдэл суларч ирсэн ч Даян хааны үед Боржигинчуудын удирдлаган дор Монгол үндэстэн дахин нэгдэж, тэр үеэс хойш 20-р зууны эхэн хүртэл, Манжийн эрхшээлд байх үед ч Боржигин овогтнууд төрд чухал үүрэг гүйцэтгэсээр иржээ.

Боржигин овгийн ургийн хэлхээ[засварлах | кодоор засварлах]

Өэлүн
 
 
 
 
 
Есүхэй баатар
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Сочигэл
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ХасарХачиунТэмүгэ отчигинТэмүлэнБэгтэрБэлгүтэй
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Чингис хаан Тэмүжин
 
Бөртэ үжин
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Зүчи
(1183-1227)
Зүчийн Улс
Цагаадай
(1185-1242)
Цагадайн Улс
Өгэдэй хаан
(1229-1241)
Тулуй
(1193-1232)
Хожин бэхиАлага БэхиЦэцэйхэнТүмэлүнАлталун
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Орда хан
1227-1251
Бат хан
1227-1255
Бэрх
(1257-1266)
МутуганГүюг хаан
(1246-1248)
Хашин
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Сартаг хан
(1255-1256)
ТогоханЕсөндуваХар Хүлэгү хан
(1242-1246; 1251-1252)
Хайду хан
(1230-1301)
(1269-1301)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Улагчи хан
(1256-1257)
Мөнхтөмөр хан
(1266-1280)
Барак хан
(1266-1271)
Мубарак шах
(1266)
Чапар хан
(1301-1308)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Мөнх хаан
(1251-1259)
Ил хан Хүлэгү
(1256-1265)
Хубилай сэцэн хаан
(1260-1294)
 
Чаби хатанАригбуха хаан
(1260-1264)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Дорж хунтайжНомухан ванЧингим хунтайжМангала ван
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Гамал жинь ванДармабал ванТөмөр Өлзийт хаан
(1294-1307)
Ананд ван
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Есөнтөмөр хаан
(1323-1328)
Хайсан хүлэг хаан
(1307-1311)
Аюурбарбад буянт хаан
(1311-1320)
Сэнгэраги гүнж
 
Хонгирадын Дивубал ван
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Аригиба хаан
(1328)
Хүслэн хаан
(1329)
Тугтөмөр хаан
(1328-1329; 1329-1332)
Шадбал гэгээн хаан
(1320-1323)
Будшир хатан
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Тогоонтөмөр хаан
(1333-1370)
 
Өлзийхутаг хатанРинчинбал хаан
(1332)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Билэгт хаан Аюушридар
(1370-1378)
Усхал хаан Төгстөмөр
(1378-1388)
Есүдэр
(1389-1391)
Өрөгтөмөр хаан
(1402-1408)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
МайдарбалЭлбэг нигүүлсэгч хаан
(1362-1399); (1394-1399)
ТяньбаонүДибаонүХархуцуг дүүрэн хунтайжЭнх хаан
(1391-1394)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ойрадын Батула
 
Самур гүнжГүнтөмөр хаан
(1400-1402)
Өлзийтөмөр хаан
(1408-1412)
Ажай тайжОйрадай хаан
(1415-1425)
 
 
Хавт Хасарын удам
Адай хаан
(1426-1439)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Тогоон тайшДэлбэг хаан
(1412-1415)
Тайсун хаан
(1439-1452)
Агваржин хаан
(1452)
Мандуул хаан
(1475-1479)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Эсэн тайш
(1452-1454)
 
 
 
Молон хаан
(1465-1466)
Махагүргис хаан
(1455-1465)
Хархуцаг тайж
 
 
Цэцэг хатан
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Баянмөнх жонон
 
Урианхайн
Шихэр тайху
 
 
 
 
Батмөнх Даян хаан
(1480-1517)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ТөрболдУлсболдБарсболд хаан жонон
(1517-1519)
АлчуболдТөрөлт гүнжОчирболдАрсболдАрболдГэр-БолдГэрэтү тайжУбсанж Чин тайжГэрсэнз жалайр хунтайж
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Боди Алаг хаан
(1519-1547)
Эмниг тайж
Аохан, Найман отгийн эзэн
Гүнбилэг жононТүмэдийн
Алтан хан
(1542-1581)
Лабуг тайжХарчины
Байсахал хөндлөн хан
Нарийн тайжБодидара отгон тайжАшихай дархан хунтайжНоёнтой хатанбаатарОнохуй Үйзэн ноёнАминдуралДарь тайжДалдан хүндүлэн ноёнСаму буйма
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Дарайсүн Гүдэн хаан
(1547-1557)
Хөхчүдэй мэргэн тайж
Сөнөд отгийн эзэн
Онгон дурал
Үзэмчин отгийн эзэн
Сэнгэдүүрэн хан
(1581-1585)
Байсанхур үйзэн тайжЛайхур хан
(1590-1596)
Абтай сайн хан
(1586-1588)
Мууру буйма
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Түмэн засагт хаан
(1558-1592)
Жонду дурал
Хуучид отгийн эзэн
Намудай сэцэн хаан
(1585-1607)
Байхундай хөндлөн хан
(1572-1629)
Засагт хан Субадай хан
(1596-1650)
Түшээт хан Эрээхий хан
(1588-?)
Сэцэн хан Шолой хан
(1627-1655)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Буян сэцэн хаан
(1593-1603)
Бошигт сэцэн хаан
(1607-1627)
Норов Бишрэлт хан
(1650-1661)
Гомбодорж Түшээт хан
(?-1653)
Бабу сэцэн хан
(1655-1683)
 
 
Мангус тайж
 
 
Лигдэн хутагт хаан
(1604-1634)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Эжэй хонгор эфү, хошой чин ванАбунай эфү, хошой чин ван
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Бүрни хошой чин ванЛувсан тайж

Орчин үед[засварлах | кодоор засварлах]

Монгол улсад социализмын үед хэрэглэгдэхээ больсон овгийн нэрийг ардчилал ялсны дараа сэргээх хөдөлгөөн өрнөж, иргэний үнэмлэхт овгийн нэрийг бичдэг болсон. Тэр үед Боржигин овогтой хэмээн зохиомлоор бүртгүүлсэн хүн маш олон гарчээ. Боржигин овгийнхон 1000-аад жил монголын гол овог буюу ноёрхох овог байсан ба хүн ам олонтой байсан байна. Одоогийн Монгол улс Өвөр Монголын олон ястны дунд түгээмэл тархаж байна.